భారత ఉపఖండం

 భారత ఉపఖండంలో రాజకీయ అస్థిరతల కథనం ఎప్పటికీ పూర్తవదనిపిస్తుంది. ప్రత్యేకంగా పాకిస్తాన్ విషయంలో, భారతదేశంపై నిందలు వేయడం ఒక శాశ్వత వ్యూహంలా మారిపోయింది. పాకిస్తాన్ అంతర్గతంగా ఎదుర్కొంటున్న ఆర్థిక, రాజకీయ సంక్షోభాలను దృష్టిలో పెట్టుకుంటే, భారత్‌ను నిరంతరం “శత్రువు”గా ప్రదర్శించడం ఒక ఆత్మవంచన, పైగా అంతర్జాతీయంగా తీవ్ర విమర్శలకు గురవుతున్న నాటకం.

పాకిస్తాన్ సైన్యం, దీని ఇంటెలిజెన్స్ వర్గాలు దేశ పాలనలో అధిక ప్రాధాన్యత కలిగి ఉన్నాయని ప్రపంచం తెలుసు. ఈ స్థితిని కలం పట్టిన వారు, విశ్లేషకులు గణాంకాలతో వివరంగా వివరించారు. ఆర్థిక సంక్షోభం, ద్రవ్యోల్బణం, విదేశీ రుణాల భారం వంటి సమస్యలు ముదురుతున్న వేళ, దృష్టి మళ్లించేందుకు పాకిస్తాన్ ఆర్మీ వాడుకునే మంత్రదండం – భారత వ్యతిరేక భావజాలం. ఇది సైనిక ఆధిపత్యాన్ని కాపాడుకోవడం కోసం అమలు చేస్తున్న కుట్ర.

ఈ దురుద్దేశపూరితమైన ప్రణాళికను మరింత బలపరచడానికి పాకిస్తాన్ మీడియా వ్యవస్థ కూడా అదే స్వరంలో మాట్లాడుతుంది. నిజాలను వెలికి తీసే పాత్ర కాకుండా, తప్పుడు సమాచారాన్ని ప్రజలపై మోపే సాధనంగా మారింది. అణువిద్య, జమ్మూకశ్మీర్, ఉగ్రవాదం తదితర అంశాల్లో భారత్‌పై నిరాధారమైన ఆరోపణలు మూడవ ప్రపంచ యుద్ధ రీతిలో ప్రచారం చేస్తున్నాయి. అంతర్జాతీయంగా పాకిస్తాన్ ఈ ఆరోపణలకు ఆధారాలు చూపలేకపోయిన సందర్భాలు ఎన్నో. ఉదాహరణకు, జైష్-ఎ-మొహమ్మద్, లష్కరే తోయ్బా లాంటి సంస్థలు పాకిస్తాన్ గడ్డపైకి చెందినవే అని ఐక్యరాజ్య సమితి నివేదికల్లో ప్రస్తావించబడింది.

Financial Action Task Force (FATF), అమెరికా స్టేట్ డిపార్ట్‌మెంట్, యూరోపియన్ యూనియన్ వంటి సంస్థలు పాకిస్తాన్ ఉగ్రవాద మద్దతుదారులుగా వ్యవహరిస్తోందని చెప్పినప్పటికీ, ఎలాంటి దీర్ఘకాలిక చర్యలు అక్కడి ప్రభుత్వం చేపట్టలేకపోయింది. పైగా, వీటి మీద సైనిక వ్యవస్థ చూపే మౌన అనుమతిని గమనించకుండా ఉండలేం.

ఇంతకీ సమస్య ఏమిటంటే – పాక్ పౌరులు ఈ తప్పుడు కథనాలను ప్రశ్నించాలంటే చురకలు తినాల్సిన పరిస్థితి. మతపరమైన భావోద్వేగాలు, దేశభక్తి పేరిట ప్రజలను పాక్షిక సమాచారంతో మోసం చేయడం ఆ దేశ రాజకీయ సంస్కృతిలో భాగమైపోయింది. పాకిస్తాన్‌లో భావప్రకటన స్వేచ్ఛ కేవలం పుస్తకాల్లో మిగిలిపోయింది. న్యాయవ్యవస్థ చేతులెత్తేయగా, విమర్శకుల గొంతులు మూయబడ్డాయి.

ఇక అంతర్జాతీయ వేదికలు మాత్రం ఈ దౌర్భాగ్యాన్ని స్పష్టంగా గుర్తించాయి. అమెరికా, ఫ్రాన్స్, బ్రిటన్ లాంటి దేశాలు పాకిస్తాన్‌ను స్వయంగా తన సమస్యలపై దృష్టి సారించమని హెచ్చరిస్తున్నాయి. ఇండియాపై ముద్రవేసి ప్రపంచాన్ని మెప్పించాలన్న పాకిస్తాన్ ప్రయత్నం ఇక పని చేయదని వారు చెబుతున్నారు. భారతదేశం meantime‌లో ఆర్థిక వృద్ధి, డిజిటల్ విప్లవం, అంతర్జాతీయ సంబంధాల్లో స్థిరంగా ఎదుగుతున్న సమయంలో, పాకిస్తాన్ ఇంకా 1947 నాటి భయాలూ, కుట్రలూ మాదిరిగానే ఆలోచిస్తోందంటే అది అపశకునమే.

చివరగా ఒక విషయం స్పష్టంగా చెప్పాలి – భారత్‌ను నిరంతరం శత్రువుగా చిత్రీకరించడం ద్వారా పాకిస్తాన్ తన అభివృద్ధికి తానే అడ్డుగోడవుతోంది. దేశం మొత్తాన్ని ఒక కల్పిత శత్రువు పేరుతో దారితప్పించడాన్ని ఇక అంతర్జాతీయ సమాజం సహించదు. ఓ నిజాయితీ గల పరిశీలకుడిగా చూస్తే, ప్రజల మౌన సమ్మతికి, తప్పుదారి పట్టించే లీడర్ల మాయలోకి వెళ్లిపోయే పరిస్థితికి పాకిస్తాన్ భవిష్యత్తే బలవుతుంది. ఆ భయంకరమైన మార్గం నుంచి తప్పుకోవాలంటే, introspection అనేది మొదటి అడుగు కావాలి – కాదు అయితే, blame game పోయిన పాకిస్తాన్ మరింత ఒంటరిగా మారుతుంది.